✅ Rozwój przestrzeni publicznej z rzeźbionymi skałami in situ via Zimmerman

Po naszym materiale poświęconym Sir Davidowi Adjaye jesteśmy już pewni, że różne formy sztuki są ze sobą ściśle powiązane i współzależne, ale ten dość interesujący temat nie jest jeszcze wyczerpany … Znany zwłaszcza jako rzeźbiarz stawiający Skupiając się na dużych projektach „na miejscu”, Elyn Zimmerman jest w rzeczywistości amerykańskim artystą „pluralistycznym”, również zajmującym się fotografią, rysunkiem i planowaniem przestrzeni publicznej . Od czasu uzyskania dyplomu z malarstwa i fotografii, który uzyskała w 1972 roku, nadal łączy i dopasowuje wszystkie te media w swoich całkowicie spektakularnych pracach. W obecnym artykule mamy przyjemność przedstawić jego pomysły na wprowadzenie gigantycznych skał z efektem rzeźbiarskim do architektury miejskiej i zagospodarowania przestrzeni wspólnych.

Rysunek, malarstwo, fotografia i rzeźba

Ale jak udało jej się opanować rozwój przestrzeni publicznych z dużymi rzeźbiarskimi skałami? Na wstępie przyjrzyjmy się jej zawodowej ścieżce twórczej, która doprowadziła ją do obecnego, ważnego momentu w jej karierze. Na początku, aż do połowy lat 80-tych, wszystkie projekty amerykańskiego projektanta były czarno-białe. Jednak jego seria graficzna zatytułowana „Ceremonial Objects” wykonana w żywych kolorach była ważnym punktem wyjścia do wprowadzenia koloru i faktury do jego dwuwymiarowej pracy. To samo dotyczy jego fotografii, które w latach 70. i 80. były czarno-białe, choć często drukowane były na niekonwencjonalnych materiałach. Następnie, w 1987 roku, szukając więcej kolorów i tekstur,Elyn Zimmerman tworzy portfolio obrazów pod tytułem „Magna Graecia”, których fotografie są odbitkami w sepii na papierze akwarelowym.

Następnie prace rzeźbiarskie Zimmermana różnią się od obiektów wystawienniczych i prywatnych zamówień po projekty na dużą skalę wykorzystywane w planowaniu przestrzeni publicznej. W połowie lat 70-tych Zimmerman stworzył szereg tymczasowych instalacji in situ na potrzeby wystaw w muzeach i galeriach sztuki. Do jego „klientów” należą: Museum of Contemporary Art w Chicago, Hudson River Museum w Nowym Jorku, Walker Art Center w Minneapolis, The Berkeley Museum of Art, Los Angeles County Museum of Art; m.in. Muzeum Hirshhorn w Waszyngtonie. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych po podróży do Indii w 1977 roku (gdzie zainspirowały ją stanowiska archeologiczne do wykonywania projektów plenerowych i pracy z kamieniem), została poproszona o tymczasowe prace zewnętrzne dla Artpark, Lewiston w Nowym Jorku na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1980 roku,Lake Placid NY, The Austin Texas Art Museum Laguna Gloria itp.

Stałe instalacje w planowaniu przestrzeni publicznej

W końcu dotarliśmy do jego imponujących stałych projektów zewnętrznych, począwszy od 1980 roku. Są one szczególnie znane z pomysłowego wykorzystania kamienia monolitycznego, często w połączeniu z wodą (baseny, stawy, fontanny) i idealnie współgrają z istniejące elementy krajobrazu. Wśród tych zakrojonych na szeroką skalę zleceń związanych z planowaniem przestrzeni publicznej można wymienić fontannę upamiętniającą ofiary ataku na World Trade Center w Nowym Jorku; projekt ogrodu rzeźb w Birmingham Museum of Art w Alabamie; Plac siedziby National Geographic w Waszyngtonie, a także liczne parki z rzeźbami i elementami wodnymi w centrach miast światowych megamiast. W ciągu ostatnich dwóch dekad artysta z FiladelfiiPensylwania, która mieszka w Nowym Jorku od 1977 r., Jest również profesorem wizytującym na niektórych z najbardziej prestiżowych uniwersytetów urbanistyki, architektury i architektury krajobrazu w Stanach Zjednoczonych.

Shunyata (1980-1982) jest inspirowana estetyką Orientu

Pierwszy projekt, który Państwu przedstawimy nie odzwierciedla w istocie zagospodarowania przestrzeni publicznej, ale ponieważ jest to pierwsze stałe zlecenie zewnętrzne Zimmermana tzw. Genesis, nie mogliśmy go wykluczyć z naszej listy. Kompozycja Shunyata jest częścią gęsto zalesionego terenu za prywatnym domem w Oak Brook w stanie Illinois. Zaletą jego krajobrazu jest architekt David Kropp, a reszta to dzieło Elyna Zimmermana.

Materiały do jego wykonania to niebieski kamień, beton, woda i materiały roślinne. Okrągły ogród składa się z dwóch ścieżek, zatopionej fontanny pośrodku i małej części wypoczynkowej. Coś bardzo interesującego to nazwa tej wspaniałej instalacji, która wywodzi się ze starożytnego języka sanskrytu. Shunyata opisuje świadomość pustki, która nieuchronnie poprzedza naszą znajomość formy.

Marabar - wzorzec futurystycznego planowania przestrzeni publicznej

Oto przykład zagospodarowania przestrzeni publicznej podpisanych przez Zimmerman i Urban & Graham, który wyprzedza swoje czasy! To mały plac naprzeciwko siedziby National Geographic Society w Waszyngtonie i wierzcie lub nie, ukończono go w 1984 roku - ponad 30 lat temu! To mariaż granitowej kostki brukowej, naturalnych skał i polerowanych bloków granitowych podkreślonych wodą i otaczającą zielenią.

Sercem Marabaru jest prostokątny basen o długości 18,2 metra i szerokości 1,8 metra. Basen odblaskowy otoczony jest pięcioma granitowymi blokami, które dzięki organicznemu kształtowi wydają się być częścią istniejącego wcześniej naturalnego krajobrazu. Dwa z tych kamieni, znajdujące się po obu stronach drogi wodnej, mają idealnie wypolerowaną powierzchnię, która odbija światło. Sprawia wrażenie, że monolit jest podzielony na pół jak za pomocą magicznej różdżki i to właśnie ten dramatyczny podział tworzy ogólny urok projektu.

Projekt „Land” czy symbolika w planowaniu przestrzeni publicznej

Terrain to złożony projekt obejmujący architekturę krajobrazu i rzeźbę in situ, w wyniku którego powstaje olśniewający układ przestrzeni publicznej. Dla Twojej informacji, pochodzi z 1987 roku, jest częścią Międzynarodowego Centrum O'Hare w Chiago, a jego surowcami są granit, wapień, beton, żwir, kamyki i materiały roślinne. Ale niekwestionowanymi gwiazdami pokazu są 22 skały o wysokości od 60 cm do 2,75 m rozrzucone na wybrukowanym placu.

To ich kontrastowa obecność na otaczającym, „płaskim” tle, daje jednocześnie efekt estetyczny i uderzający. W rzeczywistości jest to pejzaż metaforyczny, ponieważ kamienie nawiązują do procesu powstawania sąsiednich Wielkich Jezior w czasie ostatniej epoki lodowcowej sprzed 15 000 lat. W tej metaforze planowania przestrzeni publicznej skały odgrywają rolę bloków niesionych przez lodowce schodzące z górskich zboczy.

Keystone Island - antropogeniczny półwysep na uboczu

Wyspa Keystone to z grubsza okrągła konstrukcja wykonana z naturalnie występującego skamieniałego wapienia z Florydy zwanego Keystone. Wymiary boczne formacji antropicznej, półwysep mierzy 13,7 metra średnicy i wznosi się na wysokość 3,65 metra. Projekt ten został zamówiony w 1985 roku, aby towarzyszyć nowemu sądowi hrabstwa Miami-Dade na Florydzie w Stanach Zjednoczonych.

A ponieważ sam budynek sądu miał silną obecność architektoniczną, Zimmerman wybrał inne podejście. Postanowiła umieścić swoją pracę w pewnej odległości od majestatycznego budynku, a dokładniej - w lagunie za głównym budynkiem. Nagle jego praca łączy architekturę z otoczeniem, co jest niezbędne w udanym planowaniu przestrzeni publicznej, prawda?

Planowanie przestrzeni publicznej zachęcające do kontemplacji - Sanktuarium

Sanktuarium to okrągły plac o średnicy nieco ponad 12 metrów, utworzony w 1991 roku, którego najbardziej charakterystycznymi cechami są bardzo autentyczne wodospady, zatopione kamienne ławki i aluzje do ruin starożytnych kolumnad. Jak nazwa wymownie wskazuje, został zaprojektowany jako święty ołtarz chroniony przed wszelkimi zewnętrznymi naruszeniami. Ten spokojny zakątek oferuje odwiedzającym miejsce spotkań zachęcające do rozmowy lub po prostu do kontemplacji.

Ta ostatnia cecha jest w istocie bardzo ważna, biorąc pod uwagę lokalizację azylu. Powodem jest to, że architektoniczne sanktuarium znajduje się na dziedzińcu Cancer Research Center na University of South Florida. Oznacza to, że odwiedzają go głównie lekarze, rezydenci i badacze, ale także pacjenci i ich rodziny, którzy potrzebują tak spokojnego miejsca.

First Market Plaza w San Francisco w Kalifornii powstała w 1991 roku