- Zaburzenia afektywne dwubiegunowe: o co w tym wszystkim chodzi?
- Zachowaj czujność na znaki ostrzegawcze
- Leczenie i terapie choroby afektywnej dwubiegunowej
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Choroby afektywne dwubiegunowe dotykają 600 000 Francuzów, czyli około 1% populacji Republiki. Mimo zaawansowanej medycyny mechanizm tego stanu psychicznego jest niestety nadal słabo poznany, co utrudnia rozpoznanie choroby. Co więcej, nie ma lekarstwa i jest to raczej objawy, które lekarze leczą zgodnie z ich nasileniem. Co zatem reprezentuje ten typ psychozy i jak ją rozpoznać?
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe: o co w tym wszystkim chodzi?
Choroba dwubiegunowa, wcześniej znana jako choroba maniakalno-depresyjna, reprezentuje zaburzenia nastroju i najczęściej objawia się w swojej najczęstszej postaci, która ma dwie fazy: maniakalną i depresyjną. Normalny stan istniejący między tymi dwoma stanami nazywa się eutymią lub normotymią. Ze względu na złożoność choroby objawy stale się zmieniają i różnią się w zależności od pacjenta, stąd trudność w postawieniu dokładnej diagnozy.
W tym kontekście choroba maniakalno-depresyjna jest szczególnie słabo diagnozowana we Francji. Z danych zebranych od specjalistów wynika, że dla prawidłowego wykrycia zaburzeń afektywnych dwubiegunowych konieczny jest okres 10-12 lat oraz opinie 4-5 lekarzy. Eksperci zakładają również, że 40% osób z depresją rzeczywiście ma chorobę afektywną dwubiegunową, nie zdając sobie z tego sprawy.
Epizod maniakalny charakteryzuje się chwilami patologicznego podniecenia. Osoba na nią cierpiąca przejawia nadpobudliwe i euforyczne zachowania, stara się jednocześnie realizować różne projekty i angażuje się w niepotrzebne i bezmyślne wydatki.
Jak sama nazwa wskazuje, faza depresyjna jest definiowana przez epizody wielkiego smutku i rzeczywiście ma przeciwstawiać się opisanemu powyżej stanowi. Osoba dotknięta chorobą jest zmęczona, przygnębiona, nie chce nic robić, a nawet chce umrzeć. Faza ta, określana w niektórych przypadkach jako melancholia, jest najbardziej niebezpieczna, ponieważ ryzyko samobójstwa jest wysokie.
Zachowaj czujność na znaki ostrzegawcze
Jak już wspomniano powyżej, bardzo często osoby z chorobą afektywną dwubiegunową są całkowicie nieświadome jej stanu. Jednak kilka wskazówek może zaalarmować rodzinę osoby dotkniętej tą chorobą. Jeśli chodzi o okresy maniakalne, psychologowie radzą uważać na objawy związane z życiem społeczno-zawodowym, takie jak: trudności z koncentracją, zaangażowanie w wiele projektów, z których żaden nie został ukończony, lekkomyślne wydatki, ograniczenie diety i czasu snu.
Jeśli chodzi o drugą fazę (najbardziej niebezpieczną), objawy tej przypominają depresję, ale są znacznie bardziej intensywne, więc zachowujemy czujność!
Leczenie i terapie choroby afektywnej dwubiegunowej
Biorąc pod uwagę brak leczenia, lekarze decydują się na taki objawowy, którego celem jest ustabilizowanie stanu i uniknięcie nowych epizodów. Każdy zabieg jest indywidualny i dostosowany do potrzeb pacjenta i nasilenia objawów.
Jeśli chodzi o leki, lit, tymoregulatory i leki przeciwpsychotyczne to trzy najczęściej przepisywane rodzaje leków. Po rozpoczęciu leczenia konieczne są regularne badania czynności nerek, serca i tarczycy z powodu wielu skutków ubocznych.
Niektórzy eksperci ufają niesamowitym efektom terapii światłem połączonej z lekami przeciwdepresyjnymi.